Οι εκπαιδευτικοί και οι σχολικοί ψυχολόγοι ενδιαφέρονται πολύ για την αυτοεκτίμηση των παιδιών. Μαζί με το σπίτι, το σχολείο είναι το δεύτερο σημαντικό μέρος όπου χτίζεται η αυτοεκτίμηση των παιδιών.
Η αυτοεκτίμηση που έχει το παιδί στην αρχή θα εξαρτηθεί πολύ από την ποιότητα της σχέσης που έχει με τους γονείς του και το σχολείο (δάσκαλος και συμμαθητές). Το εκπαιδευτικό στυλ 1 (φιλελεύθερο, ανεκτικό ή αυταρχικό) θα ενθαρρύνει ή δεν θα ενθαρρύνει την αυτο-αποδοχή και αυτοπεποίθηση του παιδιού. Τέλος, ο λόγος που θα φέρουν οι ενήλικες στις ικανότητες του παιδιού είναι επίσης σημαντικός. Επιτρέποντας στα παιδιά να γνωρίζουν τα πλεονεκτήματα και τις αδυναμίες τους και να τα αποδεχθούν, είναι σημαντικό να αναπτύξουν καλή αυτοεκτίμηση.
Με την πάροδο του χρόνου, το παιδί αντιμετωπίζει νέες εμπειρίες και αποσπάται από την εικόνα του εαυτού του που τον στέλνουν οι ενήλικες (γονείς, δάσκαλοι). Σταδιακά γίνεται ανεξάρτητος, σκέφτεται και αποφασίζει για τον εαυτό του. Το όραμα και η κρίση των άλλων θα είναι πάντα ένας παράγοντας που επηρεάζει αλλά σε μικρότερο βαθμό.
Στην ενηλικίωση, τα θεμέλια της αυτοεκτίμησης είναι ήδη σε ισχύ και ειδικά οι επαγγελματικές και οικογενειακές εμπειρίες θα συνεχίσουν να τρέφουν την αυτοεκτίμηση που φέρει κάποιος.