Αριστερή κοιλία

Η αριστερή κοιλία (κοιλία: από τη λατινική κοιλία, που σημαίνει μικρή κοιλιά) είναι μια δομή της καρδιάς, που χρησιμεύει ως σημείο διέλευσης για οξυγονωμένο αίμα στο σώμα.

Ανατομία της αριστερής κοιλίας

Θέση. Βρίσκεται στο επίπεδο του μεσαίου μεσοθωρακίου εντός του θώρακα, η καρδιά χωρίζεται σε ένα δεξί και ένα αριστερό μέρος. Κάθε ένα από αυτά τα μέρη έχει δύο θαλάμους, έναν κόλπο και μια κοιλία.Η αριστερή κοιλία εκτείνεται από το κολποκοιλιακό στόμιο (μεταξύ του κόλπου και της κοιλίας) έως την κορυφή της καρδιάς.

Συνολική δομή. Η αριστερή κοιλία σχηματίζει μια κοιλότητα που οριοθετείται από:

• το μεσοκοιλιακό διάφραγμα, το οποίο το χωρίζει από τη δεξιά κοιλία, στο μεσαίο τμήμα του ·
• το κολποκοιλιακό διάφραγμα, ένα μικρό τοίχωμα που το χωρίζει από το δεξιό κόλπο, στη μεσαία και πάνω επιφάνεια του.
• η μιτροειδής βαλβίδα, μια βαλβίδα που τη χωρίζει από τον αριστερό κόλπο, στην άνω επιφάνεια της ·
• η αορτική βαλβίδα, η βαλβίδα που τη χωρίζει από την αορτή, στην κάτω πλευρά της.

Εσωτερική δομή. Η αριστερή κοιλία περιέχει τα σαρκώδη δοκάρια (σαρκώδεις στήλες), καθώς και τους θηλοειδείς μύες. Αυτά συνδέονται με τη μιτροειδής βαλβίδα από τα καλώδια τένοντα.

Τείχος. Το τοίχωμα της αριστερής κοιλίας είναι τρεις φορές παχύτερο από αυτό της δεξιάς κοιλίας. Αποτελείται από τρία στρώματα:

• το ενδοκάρδιο, ένα εσωτερικό στρώμα που αποτελείται από ενδοθηλιακά κύτταρα με βάση συνδετικό ιστό.
• το μυοκάρδιο, ένα μεσαίο στρώμα που αποτελείται από ραβδωτές μυϊκές ίνες.
• το περικάρδιο, το εξωτερικό στρώμα που περιβάλλει την καρδιά.

Προμήθεια αίματος. Η αριστερή κοιλία παρέχεται από τα στεφανιαία αγγεία.

Λειτουργία της αριστερής κοιλίας

Διαδρομή αίματος. Το αίμα κυκλοφορεί προς μία κατεύθυνση μέσω της καρδιάς και του συστήματος αίματος. Το αριστερό κόλπο λαμβάνει πλούσιο σε οξυγόνο αίμα από τις πνευμονικές φλέβες. Αυτό το αίμα περνά στη συνέχεια μέσω της μιτροειδούς βαλβίδας για να φτάσει στην αριστερή κοιλία. Εντός του τελευταίου, το αίμα περνά στη συνέχεια μέσω της αορτικής βαλβίδας για να φθάσει στην αορτή και να διανεμηθεί σε όλο το σώμα.

Κοιλιακή συστολή. Η διέλευση του αίματος μέσω της αριστερής κοιλίας ακολουθεί τον καρδιακό κύκλο. Το τελευταίο χωρίζεται σε δύο φάσεις: συστολή, φάση έντασης και διαστόλη, φάση χαλάρωσης.

• Κοιλιακή συστολή. Η κοιλιακή συστολή ξεκινά στο τέλος της διαστολής, όταν η αριστερή κοιλία γεμίζει με αίμα. Η μιτροειδής βαλβίδα κλείνει, προκαλώντας αύξηση της πίεσης στην αριστερή κοιλία. Η πίεση που ασκείται από το αίμα θα προκαλέσει τη σύσπαση της αριστερής κοιλίας, προκαλώντας το άνοιγμα της αορτικής βαλβίδας. Το αίμα στη συνέχεια αποστραγγίζεται μέσω της αορτής. Η αριστερή κοιλία αδειάζει και η αορτική βαλβίδα κλείνει.
• Κοιλιακή διαστολική. Η κοιλιακή διάστολος ξεκινά στο τέλος της συστολής, όταν η αριστερή κοιλία είναι άδεια. Η πίεση στην κοιλία μειώνεται, προκαλώντας το άνοιγμα της μιτροειδούς βαλβίδας. Στη συνέχεια, η αριστερή κοιλία γεμίζει με αίμα, που προέρχεται από τον αριστερό κόλπο.

Καρδιακά προβλήματα

Ορισμένες παθολογίες μπορούν να επηρεάσουν την αριστερή κοιλία και τις δομές της. Μπορούν να είναι η αιτία των ακανόνιστων καρδιακών παλμών, που ονομάζονται καρδιακές αρρυθμίες, πολύ γρήγοροι παλμοί, που ονομάζονται ταχυκαρδίες ή απλά πόνος στο στήθος.

Βαλβοπάθεια. Αναφέρεται σε όλες τις παθολογίες που επηρεάζουν τις καρδιακές βαλβίδες, ιδίως τη βαλβίδα σταφυλιών και την αορτική βαλβίδα. Η πορεία αυτών των παθολογιών μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή στη δομή της καρδιάς με διαστολή της αριστερής κοιλίας. Τα συμπτώματα αυτών των παθολογιών μπορεί ειδικότερα να είναι ένας μουρμουρητός στην καρδιά, αίσθημα παλμών ή ακόμη και δυσφορία.

Εμφραγμα μυοκαρδίου. Επίσης γνωστό ως καρδιακή προσβολή, ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου είναι η καταστροφή μέρους του μυοκαρδίου. Η αιτία αυτής της παθολογίας είναι η απόφραξη μιας στεφανιαίας αρτηρίας που τροφοδοτεί το μυοκάρδιο. Στερείται οξυγόνου, τα κύτταρα του μυοκαρδίου πεθαίνουν και αποικοδομούνται. Αυτή η καταστροφή οδηγεί σε δυσλειτουργία της καρδιακής συστολής που μπορεί να προκαλέσει τη διακοπή της καρδιάς. Ένα έμφραγμα του μυοκαρδίου εκδηλώνεται ιδιαίτερα από διαταραχές του καρδιακού ρυθμού ή καρδιακή ανεπάρκεια.

Στηθάγχη. Επίσης γνωστή ως στηθάγχη, η στηθάγχη είναι ένας βαθύς, καταπιεστικός πόνος στο στήθος. Εμφανίζεται συχνότερα κατά τη διάρκεια της άσκησης αλλά μπορεί επίσης να εμφανιστεί κατά τη διάρκεια περιόδων άγχους και πιο σπάνια σε ηρεμία. Η αιτία αυτού του πόνου είναι η ανεπαρκής παροχή οξυγόνου στο μυοκάρδιο. Αυτό οφείλεται συχνά σε παθολογίες που επηρεάζουν τις στεφανιαίες αρτηρίες, οι οποίες είναι υπεύθυνες για την άρδευση του μυοκαρδίου.

Περικαρδίτις. Αυτή η παθολογία αντιστοιχεί σε φλεγμονή του περικαρδίου. Οι αιτίες μπορεί να ποικίλουν, αλλά η προέλευση είναι συχνά μια βακτηριακή ή ιογενής λοίμωξη. Αυτές οι φλεγμονώδεις αντιδράσεις μπορούν επίσης να προκαλέσουν υγρή συλλογή που οδηγεί σε ταμπόν. Το τελευταίο χαρακτηρίζεται από συμπίεση της καρδιάς από υγρό, εμποδίζοντας την κανονική λειτουργία.

Θεραπείες

Ιατρική περίθαλψη. Ανάλογα με την παθολογία που έχει διαγνωστεί, μπορεί να συνταγογραφούνται διαφορετικά φάρμακα όπως αντιπηκτικά, αντι-συσσωματώματα ή ακόμη και αντι-ισχαιμικοί παράγοντες.

Χειρουργική θεραπεία. Ανάλογα με την παθολογία που έχει διαγνωστεί, μπορεί να πραγματοποιηθεί χειρουργική επέμβαση. Η τοποθέτηση μιας πρόθεσης βαλβίδας μπορεί, για παράδειγμα, να πραγματοποιηθεί σε ορισμένες περιπτώσεις νόσου της βαλβίδας.

Εξέταση της αριστερής κοιλίας

Σωματική εξέταση. Πρώτον, πραγματοποιείται κλινική εξέταση προκειμένου να μελετηθεί ο καρδιακός ρυθμός ειδικότερα και να εκτιμηθούν τα συμπτώματα που αντιλαμβάνονται ο ασθενής, όπως δύσπνοια ή αίσθημα παλμών.

Εξέταση ιατρικής απεικόνισης. Για να εξακριβωθεί ή να επιβεβαιωθεί η διάγνωση, μπορεί να πραγματοποιηθεί καρδιακός υπέρηχος ή ακόμη και υπερηχογράφημα doppler. Μπορούν να συμπληρωθούν με στεφανιαία αγγειογραφία, αξονική τομογραφία, καρδιακή σπινθηρογραφία ή ακόμα και μαγνητική τομογραφία.

Ηλεκτροκαρδιογράφημα.Αυτό το τεστ αναλύει την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς.

Άσκηση ηλεκτροκαρδιογραφήματος. Αυτή η δοκιμή αναλύει την ηλεκτρική δραστηριότητα της καρδιάς κατά τη διάρκεια σωματικής άσκησης.

Ιστορικός

Ο χειρουργός της Νότιας Αφρικής του 20ου αιώνα Christiaan Barnard φημίζεται για την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση καρδιάς. Το 1967, μεταμόσχευσε μια καρδιά από μια νεαρή γυναίκα που πέθανε σε αυτοκινητιστικό ατύχημα σε έναν άνδρα με στεφανιαία νόσο. Αυτός ο ασθενής θα επιβιώσει μετά την επέμβαση αλλά θα υποκύψει σε πνευμονία 18 ημέρες αργότερα. Από την πρώτη επιτυχημένη μεταμόσχευση, οι ιατρικές εξελίξεις συνεχίστηκαν όπως αποδεικνύεται από πρόσφατα πειράματα με τεχνητές μεταμοσχεύσεις καρδιάς.